سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

یکی از اهداف آفرینش ماه و دیگر سیارات و ستارگان، جهت‌یابی‌ و وقت‌شناسی است. این نکته در قرآن کریم چند بار یادآوری شده است. از جمله:

يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ...(بقره/189) «از تو درباره هلال‌ها می‌پرسند، بگو آنها اوقاتی برای مردم و حج هستند...»

وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ...(انعام/97) «او كسي است كه ستارگان را برای‌تان قرار داد تا به وسیله آنها در تاریکی‌های خشکی و دریا راه یابید...»

هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ مَا خَلَقَ اللَّهُ ذَلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ...( یونس/5)

 موضوع میراث در قرآن کریم همواره با پرسش‌هایی همراه بوده است، از جمله:

چرا سهم زن، نصف مرد است؟

چرا میراث‌بران سرمایه‌دار و مستمند به یک اندازه ارث می‌برند؟

چرا سهم کسی که در درآمد خانواده مشارکت داشته است، با کسی که سربار بوده یا حتی اموال خانواده را هدر داده است، برابر می‌باشد؟

چرا دختری که در راه خدمت به پدر یا مادرش زحمات بسیاری را متحمل شده و نقش بسزایی در درآمدشان داشته است، باید از پسری که نه‌تنها نقشی نداشته، بلکه مزاحم و سربارشان نیز بوده است، سهم کمتری از میراث ببرد؟